S-400  "Sztranduś" czyli najmniejszy z rodziny
/jacht do samodzielnej budowy
 opis - rysunki/

Opis ogólny
     Sztranduś  to mały uniwersalny jachcik turystyczny. Mozna nim plywać  wzdłuż wybrzeża morskiego w tzw. "zegludze plażowej".  Doskonale bedzie spisywal sie też na srodlądziu na dowolnym akwenie. W żegludze plażowej, konieczność codziennego wodowania i sztrandowania na plaży oraz przechodzenia przez fale przybojową wymusza mocną konstrukcję. Konstrukcja bezwręgowa, oparta jest na łączeniu płatów poszycia na wzdłużnikach. W wielu miejscach można wykorzystać  metode "szycia"  drutem miedzianym  i oblaminowania połączeń paskami maty i żywicą epoksydową. Można też  zbudować go całkowicie metodą "szycia i klejenia" bez wzdłużników. Dla zapewnienia szczelności i wytrzymałości poszycia na przebicie, cały  kadłub oblaminowany jest z zewnątrz laminatem epoksydowym.
     Sztranduś zapewnia 2 osobowej załodze dach nad głową i możliwość ugotowania gorącego posiłku czyli w sumie dosyć dużo jak na łódkę tej wielkości. 


Dane techniczne
Długość kadłuba 
Długość linii wodnej 
Szerokość kadłuba 
Zanurzenie 
Wyporność:
Powierzchnia ożaglowania
                       grot
                       fok
                       genaker
Ciężar własny
Balast wewnętrzny 
Ilość koi
Materiał
WC 

400 cm
367 cm
180 cm
20 cm /80 cm
510kg
8,5 m kw.
6,2 m kw
2,3m kw.
10 m kw.
180 kg
100 kg
2
sklejka wodoodporna +laminat epoxy
chemiczne

Rysunki poglądowe.
 Widok ogólny




     Sztranduś ma konstrukcję bezwręgową, opartą o poszywanie płatami sklejki na wzdłużnikach.  Przy zastosowaniu do budowy metody "szycia i klejenia" konstrukcja kadłuba jest całkowicie samonośna bez wręg i wzdłużników.

     Sztranduś posiada dwa lekkie miecze boczne. Skrzynie mieczowe wykonane z laminatu są jednocześnie ściankami koi. Dzięki takiemu rozwiązaniu wnętrze nie jest zagracone centralną skrzynia mieczową, największą zawalidrogą w mieczówkach. Miecze sa lekkie, ważą po ok.  20kg. Dzięki temu do ich podnoszenia wystarczy prosty fał wyprowadzony wprost do kokpitu przez odplywy wody. 


     Balast może być z kostek ołowianych ułożonych pod podłogą lub może to być balast wodny. Ciężar balastu  ok. 100 kg w połączeniu z dużą statecznością kadłuba zapewnia dodatni moment prostujący dla przechyłu ponad 100 stopni czyli większego niż z żaglami na wodzie.

    Ożaglowanie typu slup o powierzchni podstawowej 8,5 mkw. Dodatkowo można przy wiatrach pełnych stawiać genaker o powierzchni 10 mkw. Takielunek bez salingów i achtersztagu.

     Pokład pokryty w całości powierzchniami przeciwślizgowymi. Zejściówka zamykana sztorcklapą i suwklapą. Przy przechyle 90 st. otwór zejściówki powyżej poziomu zalewania. Kokpit odpływowy. Odplywy do skrzyń mieczowych i przez duże otwory w pawęży.





     Materiał wypornościowy znajduje się w  niewykorzystanych przestrzeniach  i ma pojemność wystarczającą dla zapewnienia pływalności na wypadek calkowitego zalania wnętrza.

     Maszt wypelniony jest styropianem lub pianka poliuretanową o zamkniętych porach. Na topie masztu znajduje się  dodatkowo plywak styropianowy. Wypelnienie masztu i plywak na topie zabezpieczają przed zrobieniem "grzyba".


Zabudowa wnętrza



      Kadłub typu bakdek daje bardzo obszerne wnetrze zagospodarowane zależnie od wymagań armatora.  Każdy budowniczy może zabudować wnętrze wg swojego uznania.  Ograniczeniem  sa skrzynie mieczowe i pilers podmasztowy.

     Przykład zabudowy na rysunku obok. Po obu burtach znajdują się koje częściowo wpuszczone pod siedzenia kokpitu.. Koje bardzo długie, 200 cm dlugości.  Kambuzik wyposażony w kuchenke na kardanie i zlewozmywak. 
     Obrotowy stolik może być podnoszony na pilersie pod sufit.  Mogą być też  inne warianty zabudowy. Jest to pole popisu dla budowniczych. Pod kokpitem miejsce na chemiczne WC. 



<powrót>     <dokumentacja>

(c) Wojtek Kasprzak   Katalog - index: S-400-2